Okres ten trwa od momentu oderwania się cząstki metalu do momentu zetknięcia się jej z natryskiwaną powierzchnią. Strumień cząstek metalu w normalnych warunkach natryskiwania ma kształt stożka o przekroju kołowym. Zmiana przekroju stożka na eliptyczny może nastąpić na skutek zmiany kształtu dyszy i kołpaka powietrznego lub przez doprowadzenie dodatkowego powietrza rozpylającego. Kąt rozwarcia stożka natryskiwania zależy od kształtu dyszy i kołpaka oraz w pewnym stopniu od warunków natryskiwania. Tor cząstek przy metalizacji jest prawie dokładnie prostoliniowy. Kształt ciekłej cząstki metalu w locie uzależniony jest od prędkości cząstki, jej napięcia powierzchniowego oraz pokrywających ją tlenków. Cząstki są najczęściej kuliste lub zbliżone do kuli (np. miedzi, stali), rzadziej są spłaszczone lub strzępiaste (np. cynku). Wielkość cząstek metalu zależy od rodzaju metalu oraz parametrów natrysku. Duży wpływ ma również prędkość gazów spalinowych. Jako prawidłowe należy przyjąć takie warunki natrysku, przy których wielkość cząstek waha się w granicach 0,05-0,2 mm. Po oderwaniu, wskutek działania strumienia spalin i sprężonego powietrza, cząstka rozpoczyna samodzielny lot w strumieniu gorących gazów, które w miarę oddalania się od dyszy coraz bardziej mieszają się z powietrzem rozpylającym oraz z powietrzem otaczającej atmosfery.
