Napawanie wibracyjne stwarza możność regeneracji prawie wszystkich elementów maszyn, pracujących pod obciążeniem statycznym i dynamicznym, z tym że części układów korbowodowych, części skrzyń biegów oraz wałki krzywkowe, ze względu na bardzo duże wymagania wytrzymałościowe, należy napawać w osłonie gazów ochronnych. W wyniku zjawisk towarzyszących napawaniu ? miejscowe ogrzanie przedmiotu, znaczna intensywność reakcji chemicznych pomiędzy ciekłym metalem i gazowym środowiskiem ? w regenerowanej części mogą wystąpić wady obniżające jej właściwości mechaniczne: ? przegrzanie i zahartowanie w strefie wpływu cieplnego napawanej warstwy, ? naprężenie cieplne skurczowe i strukturalne lub spowodowane nimi rysy i pęknięcia w warstwie napawanej lub metalu rodzimym, ? porowatość i wtrącenie niemetaliczne w warstwie napawanej. Dokładne poznanie tych zjawisk wymaga dużego nakładu pracy oraz środków. Proces napawania wibracyjnego polega na automatycznym napawaniu łukiem elektrycznym z udziałem wibrującej końcówki elektrodowej. Źródłem ciepła do spawania jest łuk elektryczny utworzony miedzy elektrodą a spawanym przedmiotem. Łuk spawalniczy jest wyładowaniem elektrycznym w silnie zjonizowanej mieszaninie gazów i par różnych składników. Charakteryzuje go wysoka temperatura (5000-30000°K) oraz dynamika zachodzących procesów. Warunkiem zajarzenia się i utrzymania łuku jest stworzenie między elektrodami warunków do przepływu prądu elektrycznego.
