W temperaturach wyższych zmniejsza się obszar roboczy, zwiększa się odparowanie elektrolitu, co powoduje konieczność zwiększenia gęstości prądu. Gdy zachodzi konieczność chromowania przy niższych gęstościach prądu, temperaturę należy odpowiednio obniżyć. Zwiększenie temperatury wpływa dodatnio na otrzymanie pokrycia chromowego o bardzo małej ilości porów. Wzrost gęstości prądu zaś zwiększa wydajność procesu. Każdej temperaturze przy stałych parametrach odpowiada określone minimum gęstości prądu, poniżej którego chrom przestaje się wydzielać. Zdarza się to np. w zagłębieniach pokrywanych przedmiotów, ponieważ gęstość prądu nie osiągnęła tam potrzebnego minimum. Natomiast, gdy gęstość prądu przekracza wartość optymalną, otrzymuje się chrom przepalony, ciemny, który może wykazywać bardzo słabą przyczepność do podłoża. W celu uzyskania dobrej wgłębności elektrolitu1 należy zwiększyć gęstość prądu i obniżyć temperaturę. Parametrów nie można dowolnie zmieniać, ponieważ wraz ze zwiększeniem gęstości prądu, powinna zwiększać się temperatura, dlatego dla uzyskania lepszej wgłębności oraz otrzymania błyszczących warstw chromu stosuje się stosunkowo wysokie temperatury i wysokie gęstości prądu.
