Cukrzyca, insulinozależna czyli typu 1 ujawnia się u dzieci i bardzo młodych ludzi i trudno jej zapobiec. Jeśli oboje rodziców choruje na ten typ cukrzycy prawdopodobieństwo, że dzieci także będą chore wynosi 30 %, a jeśli nie ujawniła się do 30 roku życia malej do 5 %. Przy cukrzycy typu 2 ryzyko rośnie i jeśli chorzy byli obydwoje rodziców wynosi 75% a przy jednym 10-15 %.
Przy cukrzycy typu 1 najważniejsze jest wczesne zdiagnozowane choroby i podjęcie leczenia, aby choroba nie poczyniła spustoszeń w organizmie uszkadzając nerki albo siatkówkę oka. Przy odpowiednim leczeniu można z taka chorobą żyć a nawet zdobywać medale olimpijskie (Michał Jeliński mistrz świata i olimpijski w wioślarstwie).
Natomiast cukrzycy typu 2 można uniknąć w ponad 80% przypadków przez odpowiedni styl życia. Będąc w grupie ryzyka trzeba kontrolować poziom cukru we krwi, co najmniej raz na pół roku, kontrolować swoją wagę (a nawet bardziej obwód w talii, bo otyłość brzuszna najbardziej zwiększa prawdopodobieństwo zachorowania), dobrze jest uprawiać jakieś sporty, bo godzina ćwiczeń fizycznych obniża poziom glukozy na 72 godziny, należy jeść dużo produktów bogatych w błonnik i ograniczyć tłuszcze, a także dbać o zdrowie psychiczne, bo naukowcy twierdzą, że znerwicowane osoby są bardziej narażone na cukrzycę niż zadowolone z życia.
