Dziedziczy się skłonność do tej choroby a nie ją samą, a to znaczy, ze kobieta sama może się postarać, aby jej nie ulec, nawet, jeśli chorowała na nią jej matka, babka czy siostra. Ryzyko zachorowania na osteoporozę bardziej dotyka kobiety szczupłe o drobnej budowie. Jeśli w rodzinie były przypadki tej choroby warto powiedzieć o tym swojemu lekarzowi i na przykład przy przyjmowaniu jakichkolwiek leków warto się dowiedzieć czy nie mają one wpływu na gęstość kości. A jeśli kobieta jest już w wieku przekwitania, warto zrobić badanie gęstości kości, czyli densytometrię i zastanowić się wspólnie z lekarzem ( po interpretacji przez niego wyniku badania) czy nie byłaby wskazana hormonalna terapia zastępcza.
Można też pomóc sobie często korzystając ze spacerów (zwłaszcza w słoneczne dni, bo słońce uaktywnia witaminę D, której braki zwiększają ryzyko osteoporozy), należy także spożywać produkty zawierające wapń i właśnie witaminę D (nabiał, tłuste morskie ryby, wątróbka, jajka), ograniczyć alkohol, czarną herbatę i kawę i ćwiczyć, bo ćwiczenia gimnastyczne nie tylko zapobiegają złamaniom, ale także wzmacniają kości u osób, które już chorują na tę chorobę.
