Na uprawę roślin ogrodniczych bardzo duży wpływ mają czynniki przyrodnicze, czyli naturalne warunki danego rejonu czy stanowiska. Z czynników przyrodniczych w uprawie roślin ogrodniczych najważniejsze znaczenie mają: klimat, rzeźba terenu, gleba i woda. Klimat w wielu przypadkach decyduje o tym, czy dany gatunek lub odmiana drzewa, krzewu owocowego lub warzywa może być uprawiana w tym czy innym rejonie, na tym czy innym stanowisku. Również za sprawą klimatu nie uprawiamy w naszym kraju pomarańcz, cytryn, daktyli, bananów lub na większą skalę papryki, arbuzów czy oberżyny; nie wszędzie i nie zawsze udają się u nas brzoskwinie, morele, winorośl, melony, a nawet pomidory. W produkcji sadowniczej i warzywniczej wykorzystuje się również mikroklimat, swym zasięgiem obejmujący mały teren, ograniczony często do niedużego miejsca czy nawet określonego stanowiska. Może on być bardzo zmienny, nawet w stosunkowo małym zasięgu. Na przykład mur ciągnący się ze wschodu na zachód ma ściany z wystawami – południową i północną. Pierwsza z nich akumuluje maksymalną ilość ciepła wskutek silnego nasłonecznienia. Dzięki temu udają się na niej rośliny o dużym zapotrzebowaniu na ciepło, jak: brzoskwinie, morele, zimowe odmiany grusz, z krzewów – winorośl, a z warzyw – fasola tyczkowa, pomidory. Stanowisko natomiast po drugiej stronie muru, czyli od strony północnej, nie nadaje się pod uprawę prawie żadnych roślin sadowniczych, niewielu warzywniczych, a z ozdobnych może dobrze rosnąć jedynie bluszcz. Klimat miejscowy w warunkach naturalnych mają np.: pagórki, zagłębienia terenu, miejsca osłonięte lasami. Możemy również przez odpowiednie zabiegi, np. przez posadzenie żywopłotu, pasów zieleni jako osłon od wiatrów, stworzyć korzystny mikroklimat dla uprawy roślin ogrodniczych.
