Prowadząc badania wód Morza Martwego w roku 1936, B. Wilkański i Benjamin Elazari Volcani odkryli nieznane dotąd mikroorganizmy. Uznane za bakterie, sklasyfikowano w klasie Halobacterium i nazwano Aechebacterium (ARCHEBAKTERIA).
Wyniki swoich badań biochemii i metabolizmu tych mikroorganizmów, Volcani zaprezentował w roku 1940 w publikacji „Badania mikroflory Morza Martwego”. Wszystkie mikroorganizmy żyjące w środowisku o bardzo wysokim stężeniu soli, ogólnie określone zostały jako Halophiles.
Benjamin Elazari Volcani, na bazie przeprowadzonych badań, w roku 1941 obronił doktorat z mikrobiologii na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie. W latach 1936-1944 opublikował w czasopiśmie „Nature” sześć artykułów na temat nieznanych wówczas organizmów przystosowanych do życia w ekstremalnie słonych wodach Morza Martwego.
Benjamin Elazari Volcani (1915-1999), wybitny biochemik i mikrobiolog, odkrywca i badacz mikroorganizmów Morza Martwego. Prowadził również badania nad organizmami wykorzystującymi krzem zamiast wapnia, do budowy struktur kostnych (okrzemki). W dowód zasług na polu biochemii i mikrobiologii, nazwiskiem prof. Volcani nazwana została rodzina bakterii – Volcaniella oraz gatunek archeonów – Haloferax Volcanii.
W latach 90. XX wieku Benjamin Elazari Volcani współpracował z wybitnym mikrobiologiem prof. Antonio Ventosa z Uniwersytetu w Sewilli, który po śmierci prof. Volcani, kontynuuje badania nad mikroorganizmami żyjącymi w środowisku o bardzo wysokim stężeniu soli (Halophiles).
W roku 1983, Aaron Oren odkrył w Morzu Martwym kolejne nieznane mikroorganizmy – glony (wodorosty) Dunaliella bardawil. Kontynuując swoje badania, w roku 1993 wykazał wpływ warunków pogodowych na ilość i jakość (skład chemiczny) organizmów jednokomórkowych Morza Martwego, głównie wodorostów Dunaliella.
Wodorosty Dunaliella wykorzystywane są obecnie przez przemysł spożywczy w USA, Australii i Japonii do produkcji beta-karotenu.
Badania struktury DNA i RNA oraz fizjologii archebakterii z Morza Martwego oraz innych mikroorganizmów żyjących w środowisku o bardzo wysokim stężeniu soli – Halophiles, prowadzone w latach 70. XX wieku przez prof. Carla Woese z Uniwersytetu Illinois, pozwoliły na wyodrębnienie domeny ARCHEONY, obok bakterii i jądrowców (eukariotów).
Większość znanych gatunków archeonów żyje w środowiskach ekstremalnych, takich jak: gorące wody gejzerów, w kominach hydrotermalnych na dnie oceanów, wody silnie zakwaszone lub silnie alkaliczne, solanki, stężone roztwory innych minerałów.
Archeony posiadają zdolność życia w warunkach beztlenowych. Z tego względu NASA prowadziła badania dotyczące rozwoju różnych gatunków archeonów (w tym archebakterii), w sztucznie odtworzonych warunkach, analogicznych do panujących na Marsie.
Drzewo filogenetyczne oparte na badaniach RNA, ukazujące podział bakterii, archeonów i eukariotów.
Obecnie archebakteria klasyfikowana jest jako: Halobacterium Archaea (ARCHEBAKTERIA, domena – Archaea, klasa – Halobacterium).
Część naukowców wskazuje na archebakterie z Morza Martwego – Halobacterium Archaea, jako początek łańcucha procesu ewolucji organizmów żywych (pierwotna komórka na Ziemi – protokomórka).
Archebakterie są nośnikami pierwotnej, nie zmutowanej informacji o początku życia na Ziemi. Funkcjonowanie oraz przekazywanie informacji genetycznych jest realizowane przez DNA. Ich układ genetyczny przechowuje informacje zebrane podczas walki o przeżycie w okresach zmian zachodzących na Ziemi. Jest w nich zawarta wielka siła witalna, moc i energia. W swoim metabolicznym cyklu, tworzą one substancje organiczne z nieorganicznych. Oprócz zdolności życia w ekstremalnych warunkach, są także potężnym naturalnym przeciwutleniaczem.
Wykorzystywane w preparatach Firmy Dr. Nona struktury DNA archebakterii (Halobacterium Archaea), pozwalają na odbudowanie uszkodzonych komórek naszego organizmu.
Działanie to jest podobne do działania komórki macierzystej i dlatego archebakteria nazywana jest też komórką bio-macierzystą. (Na podstawie: dr Nonna Kuchina: „Kod zdrowia i urody” w: Katalog produktów Dr. Nona International, 2010 r.).
Zespół naukowców współpracujących z dr Nonną Kuchiną w Klinice LENOM, wykorzystuje metodę laboratoryjnego namnażania archebakterii, co umożliwiło wykorzystywanie ekstraktu białka z archebakterii w Kompleksie Bio-Organo-Mineralnym (BOMK).
Kompleks Bio-Organo-Mineralny jest składnikiem każdego produktu Firmy Dr. Nona. Laboratoryjne namnażanie archebakterii oraz Kompleks Bio-Organo-Mineralny chronione są kilkunastoma patentami.
