Przy natryskiwaniu przedmiotów, szczególnie za pomocą metalizacji natryskowej, zawsze natryskuje się warstwę z pewnym naddatkiem na obróbkę wykańczającą. Grubość natryskanej powłoki nie jest wszędzie jednakowa, a powierzchnia jej jest nierówna i szorstka. Obróbkę warstw metalizacyjnych zarówno maszynową, jak i ręczną wykonuje się zasadniczo tak samo jak obróbkę metalu litego. Różnice polegają tylko na nieco zmienionych parametrach skrawania i na nieco innej geometrii ostrza skrawającego. Obróbkę natryskanej powłoki można wykonać przez obróbkę ślusarską (skrobanie, piłowanie itp.) lub mechaniczną (toczenie, frezowanie, struganie, szlifowanie). Należy jednak pamiętać o tym, że struktura natryskanej warstewki metalu jest zupełnie inna niż struktura metalu litego, a jej połączenie z materiałem podłoża ma charakter mechaniczny. Przy mechanicznej obróbce wiórowej należy stosować małe prędkości i głębokości skrawania oraz małe posuwy. Ze względu na tlenki i węgliki zawarte w natryskiwanej powłoce narzędzia skrawające muszą być ostre, o dużej wytrzymałości i twardości. Ustawienie krawędzi skrawającej narzędzia względem powłoki powinno być takie, aby nie powstawała siła składowa, odrywająca powłokę od podłoża. Narzędzie skrawające powinno więc w czasie obróbki raczej dociskać powłokę do podłoża.
